Door Kickers 2: Task Force North – İnceleme

Door Kickers 2: Task Force North, birkaç yıllık erken erişim sürecini geçtiğimiz günlerde sonlandırdı ve tam sürüme geçiş yaptı. Erken erişim sürecindeyken de gereğince tatmin edici bir oyundu lakin tam sürümüyle güzelce rüştünü ispat etmiş oldu diyebiliriz.

Operasyon var dediler, geldik…

90’lı yılların sonunda o periyotların tanınan serilerinden Police Quest’in yeni bir seriye hakikat evrilmeye başlayacağı SWAT serisinin 2. oyunu çıkmıştı. Bilhassa 2. oyun diye belirtiyorum zira özünde “point&click” stili bir oyun olan birincisinin tersine izometrik görünümlü taktik strateji tipinde bir oyun olarak çıkmıştı karşımıza.

Onlarca SWAT mensubu yahut saldırgan ortasından bir takım oluşturuyor, bu elemanlarınızı yeteneklerine uygun teçhizatlarla donatıyor ve önünüzdeki misyonları yerlerine getirmeye çalışıyorduk. Operasyonda kullandığınız işçi ve teçhizatın muhakkak bir bütçe gerektiriyor olması, saldırganlarla pazarlık yapıp rehineleri özgür bırakmaya ve teslim olmaya ikna etmeye çalışmamız üzere sebeplerle sevdiğim oyunlardan birisi olmuştu.

İşte tam olarak bu nedenle bu türlü bir giriş yaptım. Zira KillHouse Games, birincisi 2014’te çıkan Door Kickers serisiyle bu mirası devralmış üzere geliyor bana, en azından bu alanda öne çıkan oyunlardan birisi olduğunu düşünüyorum. Esasen birinci oyunda bir SWAT timini yönetiyor oluşumuz da bu açından bir benzerlik kurmaya imkân veriyordu (tamamen ferdî hislerimle bu türlü bir yorumda bulunuyorum).

Elbette bu benzerlik oyunun stiliyle hudutlu. Geri kalan kısımlarda iddia edilebileceği üzere kendine has özellikleriyle, farklı bir deneyim sunduğunu söylemek mümkün. Zati birebir devirde çıkan emsal şekildeki oyunlar ortasından sıyrılıp devam oyununun gelmesi de bunu destekleyen bir durum.

Door Kickers 2: Task Force North, bizlere özel askeri ünitelerin idaresini veriyor ve çeşitli operasyonlara atılıyoruz bir sefer daha. Kimi vakit rehineleri kurtarıyor, kimi vakit değerli bir düşman ögesini ele geçirmeye çalışıyor, kimi vakit da ortamda ne kadar terörist varsa onları ortadan kaldırmaya çalışıyoruz.

Geliştirici takım, Door Kickers 2’yi “modern yakın aralık muharebe ve taktiklerinin görüntü oyunlarındaki en düzgün tasviri” olarak tanımlayıp oldukça argümanlı bir yorumda bulunuyor. En düzgünü midir, değil midir, bu bahiste bir yorumda bulunamam. Ancak benim için pek keyifli bir deneyim olduğunu söyleyebilirim.

Door Kickers 2, temel olarak gerçek vakitli bir strateji oyunu. Bununla birlikte dilediğiniz anda oyunu durdurup takım üyelerinize talimatlar verebiliyor, gerek gördüğünüzde bu talimatları değiştirip iptal edebiliyor, karşı karşıya kaldığınız duruma nazaran süratlice reaksiyon gösterip taktiğinizi yine şekillendirebiliyorsunuz. Sıralı talimatlar verme imkânınız da var. Atakları adım adım planlama sistemi yeterli işliyor.

Örneğin, bir kapıyı kırarak içeri gireceksiniz. Öncesinde bir elemanınızı kapı kırıldıktan sonra içeriden gelebilecek taarruzlara yönelik birinci karşı ateşi yapacak halde konumlandırırken başkasına içeriye sis bombası atma talimatı verebilirsiniz. Bu elemanlarınız ataklarını yapmadan evvel doğal olarak bir başkasına de o kapıyı kırma talimatı vereceksiniz. Öte yandan öbür bir elemanınıza da bütün bu atakların akabinde yan taraftaki pencereyi görebilecek bir noktaya geçip içeriye baskılama ateşi açma talimatı verdiğinizi düşünün. İçerideki teröristlerin karşılık vermelerine fırsat sunmadan olayı noktalayabileceksiniz üzere duruyor, o denli değil mi?

Belki bu türlü olur, tahminen de içeride bir intihar bombacısı vardır ve siz onu indiremeden o kendini patlatarak elemanlarınızdan kimilerini yanında götürebilir. O vakit kapıyla uğraşmayalım, duvara bir patlayıcı koyup, sonra da içeriye el bombası atalım. Askerlerimiz de inançlı bir aralıktan yaylım ateşine tutsunlar yeri, olmaz mı?

İşte bu türlü örneklerle renklenen bir oyun Door Kickers 2. Çevresel faktörler de işin içine girince daha da keyifli bir hal alıyor. Pencereler, kapılar kırılıyor. Duvarlar yıkılıyor. Patlamalar çevreyi etkiliyor. Böylelikle sizin de yapabileceğiniz atılımlar çeşitleniyor.

Bunların üzerine bir de kullandığınız ünitelerin farklı özelliklerle gelmesi, operasyonlarda vazife aldıkça deneyim edinmeleri ve makul alanlarda gelişim göstermeleri, takım üyelerini donatacağınız ekipmanların sunduğu alternatifler de eklenince, taktiksel çeşitlilik manasında eli kuvvetli bir oyun çıkıyor karşımıza.

Taktiksel çeşitliliğin yanında vazife sayısının yüksekliği de oyunun bir öbür öne çıkan özelliği diyebiliriz.

Oyunun senaryo kısımlarını oynayabilmek için birinci olarak misyonlar kısmında muhakkak sayıda misyonu tamamlamanız. Bu öğretici kısımda oyunun mekaniklerine alışıyor ve bir ölçü ustalık kazanıyorsunuz.

Oyunun senaryolar kısmında onlarca vazife yapacağınız 6 kısım, misyonlar kısmında da neredeyse 100 kadar misyon yer alıyor. Bunlar yetmezse kendiniz misyon tasarlayabilir, öbürleri tarafından tasarlanmış vazifeleri yükleyebilir, hiç olmadı misyon üretici (mission generator) ile yeni misyonlara yol alabilirsiniz. Bunlara ek olarak çevrimiçi co-op oynama imkânınız da var. Sizin anlayacağınız ucu bucağı yok. Bu oyunu yüzlerce (hatta abartıp binlerce) saat oynayanları gördüğünüzde şaşırmayın.

Oyunun vazife mantığı tahminen çabuk tekrara düşülebileceğini düşündürse de aslında o denli olmadığını görüyorsunuz. Birebir misyonu birebir ataklarla başlattığınızda bile farklı biçimlerde ilerleyebiliyor. İşte bu belirsizlik, oyuna farklı bir tat katıyor bence. Haritaların rastgeleliği, düşmanların hareketlerinin farklılaşması, grup üyelerinizin yansıları üzere birçok öge her adımı farklılaştırabiliyor. Bu da tıpkı misyonları tekrar yapmaya teşvik eden bir ayrıntı olarak karşımıza çıkıyor. Ayrıyeten vazifeleri daha düzgün tamamlayıp tüm yıldızları toplamak için de tekrar oynamak isteyebilirsiniz.

Adet yerini bulsun, oyuna dair eleştirilebilecek birkaç noktayı da belirtmeden geçmeyelim. Kimi vazifeler hayli güçlü olabiliyor. Adım adım son basamağa kadar geldiğiniz bir operasyonu, vazifenin muhakkak bir noktasında kayıt imkânı da bulunmadığı için sil baştan oynamak zorunda kalıyorsunuz.

Çok sık denk gelmemekle birlikte, birtakım durumlarda askerlerinizin reaksiyon vermekte geç kalabildiği de oluyor ve bu da planlarınızı sekteye uğratabiliyor, hatta bazen misyonu baştan oynamak zorunda kalıyorsunuz. Zorluk neyse de teknik problemlerden misyon tekrarı takdir edersiniz ki bir nebze can sıkabiliyor.

Öte yandan, geliştirici grubun de hakkını teslim etmeden geçmeyeyim. Toplulukla irtibatları kuvvetli. Geri dönüşleri ciddiye alıyor, bir sorun yaşanıyorsa bunu olabildiğince kısa bir müddette çözmeye çalışıyorlar. Erken erişim sürecinde gelen birtakım talepleri değerlendirip tam sürüm versiyonuna ekledikleri de görülüyor (örneğin Iron Man modu). Tam sürümde ekledikleri ve önümüzdeki ekleyecekleri şeylerin listesi de uzun. Hasebiyle oyunlarını daha âlâ bir hale getirmek için ağır gayret gösterdiklerini görüyoruz.

Daha belirtilebilecek çok şey var ancak artık burada noktalayalım isterseniz. Özetle, Door Kicker 2 taktik strateji çeşidinin yeterli örneklerinden birisi. Bir baht verirseniz, onlarca, hatta yüzlerce saat oynayabileceğiniz bir oyun olduğunu siz de teyit edersiniz büyük ihtimalle. Çeşidi sevenlere gönül rahatlığıyla tavsiye ederim.